Search NuiPik Blog ลองใส่คำดูสิค่ะ

Monday, June 23, 2008

MOS BURGER again

มื้อเย็นวันนี้ ได้หม่ำ Teriyaki Burger ของ MOS Burger แล้ว
พอดีวันนี้นุ้ย ไปประชุมที่เพลินจิต
เลิกงานแล้วเลยแวะซื้อก่อนกลับบ้าน
ก็เลยได้กินไป 2 ชิ้นเต็มๆ
กับ Fish Burger อีก เสี้ยวหนึ่ง
อร่อยมากครับสำหรับ Teriyaki Burger

Thursday, June 12, 2008

พูดกับลูกในท้อง


เด็กเริ่มได้ยินแล้ว
ผมเลยทำอุปกรณ์สำหรับพูดกับลูกในท้อง
ประหยัดกว่าซื้อตามห้างมาก
ผมซื้อกรวยขนาดใหญ่จากร้าน DAISO (ร้านทุกชิ้นหกสิบบาท)
และท่อน้ำทิ้งแบบย่นจากร้านอมร ราคา 45 บาท
เบ็ดเสร็จก็ 105 บาทเอง แจ๋วมากๆ
การพูดกับลูกในท้องนั้น
จะทำให้เด็กมีพัฒนาการที่เร็วมาก
คอจะตั้งได้เร็วกว่าปกติ
เด็กจะคุ้นกับเสียงของพ่อแม่
เวลาคลอดออกมา
ก็จะรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้ยินเสียงที่เคยชิน
เวลาพูดก็ควรใช้ Keyword เรียก 3 ครั้งก่อน
เช่น "ปั้น น้องปั้น อาปั้น
นี่ปะป๊าพูดนะ
นี่เสียงปะป๊านะ
นี่ปะป๊าพูดนะ"
หลังจากนั้นก็คุยเรื่องอะไรก็ได้
หรือร้องเพลงให้ฟังก็ได้
เด็กจะหยุดฟังเมื่อได้ยินเรา

Sunday, June 8, 2008

สะบายดี หลวงพระบาง

สะบายดี
มื้อนี้ ข้อยไปเบิ่งหนังเฮื่องสะบายดีหลวงพระบางมา
เนื้อหาของหนังก็บ่มีอะหยังหลาย
ค่อนข้างซื่อซื่อ แต่ก็มักนะ
เพราะฮูู้้สึกถึงความสบายแท้ๆ
ภาพเมืองต่างๆ ก็งามแท้ๆ
เบิ่งแล้วก็อยากไปเที่ยวเมืองลาวอีกสักมื้อ
ขอบใจเด้อ


เรื่องย่อ
สอน (อนันดา เอเวอริ่งแฮม) ช่างภาพหนุ่มลูกครึ่ง
ถูก บก. ส่งไปถ่ายรูปที่ประเทศลาว โดยที่ไม่เต็มใจนัก เพราะถึงแม้ตัวเขาจะมีเชื้อสายลาวอยู่
แต่ก็ไม่มีข้อมูลหรือเคยไปเมืองลาวเลยสักครั้ง

สอนมาถึงเมืองปากเซ เขาว่าจ้างไกด์ชื่อน้อย (คำลี่ พิลาวง) พาเดินทางถ่ายรูปในแถบลาวใต้ ไปน้ำตกหลี่ผี คอนพะเพ็ง เลยไปถึงสี่พันดอนที่เป็นเกาะแก่งในแม่น้ำโขง
แต่ว่าไกด์สาวเพิ่งทำงานเป็นครั้งแรก จึงพาหลงทางตลอด จนสอนได้ไปบ้านเก่าของพ่อตามที่สั่งไว้

แต่สอนกลับพบว่า ญาติพี่น้องที่ห่างกันเป็นสิบปีต่างจำเขาได้ และให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น จนสอนเริ่มมองภาพเมืองลาวว่าเป็นบ้านอีกที่หนึ่งของตน

สอนรู้สึกชอบพอกับน้อย
แต่ทว่าเมื่อมีความสนิทสนมกัน
น้อยกลับเป็นฝ่ายถอยห่าง และหลบหน้าเขาไป สอนค้นหารากเหง้าความเป็นคนลาวในตัวเอง
และต้องหาทางพิสูจน์ให้น้อยเชื่อว่า เขาไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยวที่มาสร้างความรักเพียงชั่วคราว
แล้วทิ้งเธอไปที่อื่น

Source : http://www.sabaideemovie.com/

Tuesday, June 3, 2008

อัุลตร้าซาวน์


เด็กอ้าปาก คล้ายกำลังหัวเราะ


แขนและมือ


ระบุเพศหญิง

วันนี้ นุ้ยไปตรวจอัลตร้าซาวน์ตามที่หมอนัด
เข้าสู่สัปดาห์ที่ 19 แล้ว
น้ำหนักนุ้ยเพิ่มขึ้น 2 กิโลกว่า
พอได้คิวเข้าห้องตรวจ
คุณหมอก็ให้ขึ้นเตียงตรวจดูอัุลตร้าซาวน์
เพื่อดูพัฒนาการของเด็กในครรภ์
ผลตรวจไม่พบสิ่งปกติใดๆ และเป็นลูกสาว
นุ้ยดีใจมาก เพราะอยากได้ลูกสาว
และมีความรู้สึกว่าน่าจะเป็นลูกสาว
เพราะช่วงนี้นุ้ยชอบดูของสำหรับเด็กผู้หญิง
รวมถึงชอบเสื้อผ้าสีๆ ด้วย
ถึงแม้ตัวผม ช่วง 2-3 เดือนมานี้
อยากจะได้เด็กผู้ชาย
แต่จริงๆแล้วผมชอบเด็กผู้หญิงเป็นทุนเดิมมากกว่า
เพราะน่ารัก ช่างพูด
และก็็มีความเป็นไปได้มาก ที่จะได้ลูกสาว
เพราะที่บ้านส่วนมากพี่น้อง
ท้องแรกจะได้ผู้หญิงมาโดยตลอด
ลูกชายคงต้องรอไปก่อน
ขณะตรวจดูอัลตร้าซาวน์
เด็กจะขยับตัวตลอดเวลา
นอนทับแขนตัวเองบ้าง
อ้าปากหัวเราะบ้าง
กำมือบ้างกางนิ้วบ้าง
ยืดแขนยืดขาอยู่ตลอด
ไม่ยอมอยู่นิ่งๆให้คุณหมอถ่ายภาพชัดๆเลย
แต่ก็มองเห็นว่า
เป็นเด็กขายาว ตาโต แก้วตาใสไม่มีต้อกระจก
แขนขา นิ้วมือ นิ้วเท้าครบถ้วน ปากไม่แหว่ง
น้ำหนักประมาณ 2-3 ขีด ตัวโต
แถมซนจะแถบไม่น่าเชื่อว่าเป็นเด็กผู้หญิง
หมอนัดครั้งต่อไปวันที่ 1 ก.ค. 2551
พอตอนค่ำๆ ผมกับนุ้ยก็เลย
ตั้งชื่อลูกเล่นๆ
ชื่อเล่นคิดไว้นานแล้ว ว่าจะให้ชื่อ น้องปั้น
ทีี่แรกคิดว่าจะให้เป็นชื่อเด็กผู้ชาย
แต่เด็กผู้หญิงก็ชื่อปั้นได้เหมือนกัน
ส่วนชื่อจริง นุ้ยก็เสนอว่า
ชื่อ พิมพ์มาดา เป็นชื่อจริงของนักร้อง พิม ซาช่า
แปลว่า เหมือนแม่ ผมว่าชื่อเพราะดี
ผมก็เสนอชื่อ ปั้นดาว
ชื่อก้เพราะพอใช้ใด้
แต่นุ้ยบอกทำไม่ต้องมีชื่อเล่นอยู่ในชื่อจริงด้วยล่ะ
ส่วนอีกชื่อที่ผมอยากเรียกมากๆ คือ ปานเนตร
ซึ่งหมายถึง เป็นดั่งแก้วตาของเรานั่นเอง